Pandemi şiiri

Pandemi şiiri

Bu senenin başında, Çin’den bir virüs geldi
İnsanlar ve devletler, sağlığa kenetlendi
Doktorların kıymeti daha çok anlaşıldı
Cahiller de anladı, bilimin kıymetini

Ekonomiler zorda, üretimler azaldı
İşsiz kaldı insanlar, eğitimler aksadı
Doldu yoğun bakımlar, kuyruk oldu insanlar
Mevsimsel değildi bu umut aşıya kaldı

Öğretmen öğrenciyle, bu yıl buluşamadı
İşten çıkartılanlar, geçinmekte zorlandı
Hastalar, vefatlarla kötü geçti son aylar
Felaket bulut oldu karattı yarınları

Medeniyet hapsoldu, kilitlendi evlere
Kucaklaşamadılar samimi dostlar bile
Sağlık çalışanları hiç durmadan çalıştı
Anne çocuk ayrıldı, virüs gelmesin diye

Pandemi çok can aldı, kolaydı oysa çare
Sosyal izolasyonlar, devaydı bu virüse
Maske, hijyen, mesafe korurdu insanları
Ama cahil kitleler, uymadı tedbirlere

Tedbirsizler yüzünden Covid yayıldı yurda
On binler hastalandı, insan öldü onlarca
Toplum hastalanırken hiç durmadı halaylar
Tatilciler, mitingler, virüs yaydı topluma

Fedakarca çalışıp, yorgunluktan biterken
Virüsle kahramanca, mücadele ederken
Evladını görmeden, eve dahi gelmeden
Doktorlar şehit oldu, covidle boğuşurken

Admin (i.b.)