ŞEHİRLERE VE BÖLGELERE ŞİİRLER

Atatürk’ün İstanbul adını dünyaya duyurması ATATÜRK’ÜN İSTANBUL’UN ADINI DÜNYAYA KABUL ETTİRMESİ: 28 MART 1930 Constantinopolis veya Constantiniyye değil İstanbul Ulu Önder Atatürk’ün kurduğu Türkiye Cumhuriyeti’ne kadar İstanbul’un adı, “Konstantiniyye” idi. …

DOKUZ EYLÜLE ŞİİR Yirmi altı ağustosta başladı şahlanışı Türk’ün şaşmaz topları siperlerde patladı Ordu Allah Allah diyerek hücumuna başladı Düşman habersiz, korkak ne olduğuna şaştı İleri dedi Atatürk, hedefimiz Akdeniz …

SİVAS YOLLARINDA, Cahit Külebi Sivas yollarında geceleri Katar katar kağnılar gider Tekerleri meşeden. Ağız dil vermeyen köylüler Odun mu, tuz mu, hasta mı götürürler? Ağır ağır kağnılar gider Sivas yollarında …

BİR ŞEHRİ BIRAKMAK, Oktay Rıfat Horozcu I Senin için aldığım menekşeleri Çalgıcılara dağıttım Son gece Son defa başlıyan sabah Yatağımı yine sen düzelt Küçük balıkçı çocuğu Sen denizden Yaramaz ve …

SAMSUN’DAN ANKARA’YA, Fazıl Hüsnü Dağlarca – Ordunun silahları alınmış ve alınmakta Atım acından hasta, çalmışlar kılıcımı, Üşürüm. İçimde silah sesleri, Sabaha kadar, tövbe tövbe, Gecelerle dövüşürüm. Kabzalarım vardı parıl parıl, …

İSTANBUL TÜRKÜSÜ, Oktay Rıfat Horozcu Kasımpaşa kıyıları tersane Bir kız sevdim alimallah bir tane Her dem sevdalıya kız mız bahane Top çiçeğim deste gülüm Canım İstanbullum Aman aman bahane Gittim …

İSTANBUL’A KAR YAĞIYORDU, İbrahim Sadri Yetmişdokuzun kışıydı, Sertti, soğuktu İstanbul’a kar yağıyordu. Kömür yanıyordu sobalarda Geceleri polisler, bekçiler oluyordu. Bir de biz oluyorduk Ölümüne üşüyorduk ha Yalan yok polisler de …

KONYA DESTANI, Ahmet Kutsi Tecer Sabahtan vardım Konya’ya, Baktım cihana uyanık. Kimi binek, kimi yaya, Baktım meydana uyanık. Şehirde herkes ayakta, Kepenkler kaldırılmakta, Asker, mektepli sokakta, Baktım her yana uyanık. …

BİR BAŞKA TEPEDEN, Yahya Kemal Beyatlı Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul! Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer. Ömrüm oldukça, gönül tahtıma keyfince kurul! Sade bir semtini sevmek bile bir …

MERSİN DESTANI, Ahmet Kutsi Tecer Mersin, küçük bir limandır. Bir iskele, bir de salon. Kâh uyuklar, kâh uyanır, Minimini bir istasyon. Gemi gelir yükler gider, Tren gelir, bekler gider, Denkler …